Galatasaray 2-0 Tobol || İstikamet İsrail...

Bugün Galatasaray'ın tek ödevi vardı Tobol karşısında, o da rakibi karşısında yenik duruma düşüp turu riske etmemekti. Bunun ötesinde büyük anlamlar yüklemek, Barcelonavari bir futbol beklemek anlamsız bir beklentiydi zira bu takım daha sahaya nasıl yayılacağını dahi yeni öğreniyor. Defansından forvetine kadar bütün blokları hem yeni oyuncular barındırıyor, hem de yeni bir sisteme geçiş yapmanın sıkıntılarını yaşıyorlar. Resmi bir maç gözükse de bir mucize olup da elenilmediği sürece play-off turuna kadar yapılan maçlara hazırlık maçı gözüyle bakmak gerek, buna önümüzdeki Maccabi Netanya maçları da dahil.

Maç özelinde bakarsak takımın Kazakistan deplasmanındaki savrukluğunu bir nebze üstünden attığını görebiliyoruz. En azından hücum geliştirme anlamında işi mucizelere bırakan bir takım yoktu. Serbest roldeki Arda Turan'ın sol tarafta Serdar Eylik'le beraber tehlikeli birçok atak geliştirdiğini gördük ilk yarıda. Serdar A takımda kalacak olmasının verdiği özgüveni sahaya çok iyi yansıttı bugün, eğer yaptığı iki nefis ve isabetli ortadan birisi gol olsa kendi çapında bir Boleslav maçına imza atabilirdi, olmadı. Nazar değdirdik sanırım ona hep beraber, umarım sakatlığı ciddi değildir ve takımdan ayrı kalmaz.

Arda Turan diyorduk. Bugünkü rolünden anladık ki Arda Turan artık statik oynamayan, öndeki üçlüyle bağlantı kuran ve bu bağlantılar üzerinden pozisyon yaratan oyuncu rolünde oynayacak. Geniş bir Arda Turan yazısı yazmıştık geçenlerde, orda özellikle vurguladığım Euro 2008 performansını ve rolünü hatırlattı bana bugün sahada. Verimli ve istikrarlı bir performans gösterip göstermeyeceğini konuşmak için çok erken ama teknik heyetin ondan ne yapmasını beklediğini biliyoruz az çok.

Takımın iki golünün de duran toptan gelmiş olması önemli bir ayrıntı, buna ilk maçta Baros'un kornerden attığı golü de katabiliriz. Geçtiğimiz sezonlardaki en büyük sıkıntılarımızdan biriydi duran top kullanamamak, iki maçtaki performans bu anlamda umut verici. Kendi standartlarında bile kötü oynayan bir Sabri Sarıoğlu varken böyle iyi bir duran top organizasyonu görmek şaşırtıcı oldu. Sabri, geçen sene gösterdiği en iyi performanslardan biri olan Bosna Hersek maçında da buna benzer bir organizasyonda asist yapmıştı, bana o maçı hatırlattı bu gol. Sabri'nin soldan, uzak kale direğine kestiği ortalar sağdaki organizasyonlara göre çok daha iyi iş yapıyor, bunu atlamamak lazım.
Tribünler adınaysa Frank Rijkaard'la tanışma günüydü bugün. Birçok tezahürat yapıldı kendisi adına. Umarım bu güvenoyu sıkıntılı geçeceğini düşündüğüm ilk 2-3 ayda azalmadan devam eder de gözlerin pasını silen, gerçekten Avrupa futbolu oynayan bir takıma kavuşuruz. Güne esas damgasını vuranlar ise pankartlardı bence, özellikle Eski Açık'ta açılan "In Haldun We Trust" pankartı harikaydı diyebilirim, sıkça kullanacağımız güzel bir enstantane oldu. Borat göndermesi de gayet muzur ve hoş bir pankart. Şu 10 numara üzerinden Lincoln'e hakaret etme modası üzerine ise ayrı bir yazı mı yazsam, yoksa görmezden mi gelsem, karar veremedim. Artık yapılanların Lincoln'e değil Galatasaray formasına zarar verdiğini göremiyor mu bu insanlar, gerçekten anlamakta güçlük çekiyorum.
Neyse, dediğimiz gibi. İstikamet İsrail. Dört maç kaldı gerçek Avrupa yolculuğunun başlamasına. Ha, bir de unutmadan. Emre Tilev'i tebrik ediyorum, etkin, yetkin, baskın, yatkın gibi kelimeleri cümle içinde kullanmayı öğrenmiş galiba...