İlk maç her zaman diğerlerinden farklıdır. Bazıları daha küçükken yaşar bu deneyimi, bazıları tek başına stada gidebilecek yaşa geldiklerinde ama ortak olan nokta bu maçın unutulmayacak olmasıdır.Ben stadyuma erken ayak basanlardanım, ilk kez babamla gittiğim Galatasaray-Samsunspor maçını izlediğimde -tamam, izlemiyordum ama ordaydım en azından- henüz 4 yaşındaydım. Babamın Mecidiyeköy'de doğması ve Galatasaraylı olması bunu sağlayan en önemli unsurdu tabii. Maçtan pek bir şey kalmamış aklımda, maçla ilgili tek anım "Baba bizimkiler hangileri" diye sormam. Samsunspor'un formasında da kırmızı vardı yanlış hatırlamıyorsam, bizimkiler ise sarı giyiyordu.
Teknik analize girmeyeceğim elbette, o yaştayken diziliş hakkında bildiğim tek şey sahaya 11 kişi çıkıldığıydı. TFF'nin sitesinden maçla ilgili bilgi almak istediğimde maçın hakeminin Oğuz Sarvan olduğunu gördüm, tam da maçına gitmişiz yani. Bizden Erhan Önal'a, Samsun'dan Ertuğrul Sağlam'a kırmızı kart göstermeyi de ihmal etmemiş. Kadroya şöyle bir bakıyorum da Rotariu, Kosecki, Erhan gibi unutulmaz isimleri izlemişim ben meğerse, şimdi çok uzak geliyor. Maçın gollerini "Genç Arif" ve Kosecki atmış. Çocukken Arif'i bu kadar sevmeme şaşmamalı.
Maçla ilgili hiçbir fotoğraf bulamadım, o sezondan bir Kosecki fotoğrafını kullandım şimdilik. Bir şekilde fotoğraf bulabilen olursa çok güzel olur. Sizin anılarınızı da dinlemek hoş olacak, yorum kısmına bekliyorum...
9 yorum:
2000 - 2001 Galatasaray - Ankaragücü. 2-1 yenildiğimiz, Okan'ın kırmızı gördüğü rezil maç. Götürecek daha kötü bir maç bulamamış herhalde bizim peder :)
Gittiğim ilk maç 96-97 (tam hatırlamıyorum) sezonundaki Kocaelispor-Gençlerbirliği maçıydı. Kazanmıştık.
Tabii esas tüylerimi diken diken eden, Ali Sami Yen'e ilk kez ayak basmamı sağlayan maç ise 06-07 sezonundaki Galatasaray-Ç.Rizespor maçıydı. 0-1 dan 3-1 kazandığımız. Şampiyonluktan umudu kestiğimiz, iki kupadan elendiğimiz bir sezon için iyi bir maç seçmiştik en azından :)
93'te izmir'de altay-g.saray maçına gitmiştim . reha kapsal'ın golüyle 1-0 yenilmiştik. maçtan sonra büyük bir hayl kırıklığı yaşasam da dünya gözüyle ilk defa cimbomu görmüştüm.hatta maç bittikten sonra bizim ayıboğan stumpf 5 dakika sahanın ortasında üzgün üzgün oturup kalmıştı,o zaman gözümde dahda büyümüştü. onu teselli eden falco götz'dü.Her şeye rağmen şampiyon olmuştuk ve o sezon senenin son maçı ankaragücü ileyaptığımız ve 8-0 kazandığımız maçı görmekte nasip olmuştu ...ama hayatımda hiç unutamayacağım mac dersen, öğrenciyken ankarada gittiğim gençlerbirliği maçıydı...maç penaltılarla 18-17 bitmişti..tam bir cümbüştü resmen...hayrettin saolsun habire ters köşeyi bulmuştu...
Merhabalar,
Öncelikle yazılarınızın sıkı bir takipçisi olduğumu belirtmek istiyorum. Bunca zaman gazeteleri ve spor gazetelerini takip ettikten sonra okuduğum ve izlediğim yorumların anlamsızlığını ve saçmalığını blogunuz sayesinde keşfetmek ilginç bir deneyim oldu açıkçası. Yorumcular ve spor yazarlarıyla aynı maçı izliyoruz fakat nedense maç sonrasında yaptıkları ve yazdıkları yorumlardan aynı maçı izleyip izlemediğimiz konusunda emin olamıyorum diye okumuştum tam olarak ismini anımsayamadığım bir blogta, kesinlikle altına imzamı atarım bu sözün. Maç analizleriniz bir galatasaray taraftarının olması gerektiği kadar objektif, bu yönüyle yazılarınızı okumak eminim benim gibi birçok galatasaraylı için de çok keyifli olmalıdır. Konuyla pek alakalı olmadı ancak nacizane görüşlerimi belirtmek istedim. Başarılar.
Sevgili yamanadam,
Öncelikle güzel sözleriniz için çok teşekkür ederim. Beni düzenli blog tutmaya devam ettiren en önemli sebep sizin ve sizin gibi arkadaşların beni teşvik etmesidir. Birilerinin yazdıklarımı okuduğunu, benim gibi düşündüğünü bilmek güzel.
Sevgiler, Uğur...
ilk gittiğim maç 2000 yılı nisan ayındaki denizli maçıydı.yusuf şimşek denizli yi öne geçirmişti fakat 90 da marcio nun golüyle 1 puanı kurtarmıştık.unutmadığım başka bir şey ise eurosport imzalı ''galatasaray a arsenal karşısında başarılar dileriz.'' gibisinden bir pankarttı.
10 Nisan 1999.
Ali Sami Yen, Kardemir Demir Çelik Karabükspor maçı. Babamın başının etini yiyerekten kendimi maça getirtmişim. Yeni Açık Alt'a gitmişiz, çekirdekçi babamız var.
Hagi'yi, Taffarel'i, Kaptan'ı, Kral'ı ilk defa görüşümüz...
Kadro şöyle:
Taffarel- Davala, Bülent, Akyel, Ünsal- Okan, Suat, Emre- Hagi- Şükür, Arif.
2-0; 19, Arif; 30, Okan.
Yedeklerde de şu var: "Hakkı Tolunay Kafkas."
pclion hangi senede oynanmıştı bahsettiğin maç, hatırlıyor musun?
Maç 1991-92 sezonunun ikinci yarısında oynanmış, Mart 92'de. Yazı içinde maçın detaylarını anlatan bir link var, merak edenler bakabilir...
Yorum Gönder