Ankaragücü 3-0 Galatasaray || Toplu Hücum, Bireysel Savunma...

Savruk stoperler, tüm mesaisini hücuma harcayan bekler ve orta sahada ayağındaki topları rakibe kaptırarak rakibe akın başlatan bir orta saha. Skor oyunun hakkı olmasa da Galatasaray böyle bir mağlubiyete davetiye çıkarıyordu, Ankaragücü de yakaladığı bir pozisyonu değerlendirip maçı çözdü. Milan Baros ve Shabani Nonda kanatlardan ayaklarına gelen net topları auta dikme yarışına gireceğine değerlendirebilse maç gerçekten farklı olacaktı ama bu arızların üstü örtülecekti bu maç özelinde, şimdi fazlasıyla irdelenecektir. Savunma bir takım işidir ve ilerde başlar, bu bütünlüğü sağlayamazsanız bu tip golleri kalenizde görmemiz kaçınılmazdır. Şu maçın 1-0 yerine 3-0 bitmesi bu anlamda daha vurucu oldu ve takıma iyi bir ders olur umarım bu sonuç.

Aslında öyle ilginç bir durum ki bana göre kazanılan Kasımpaşa ve berabere kalınan Eskişehirspor maçlarından daha iyi bir hücum performansı ortaya koymuşken bu kadar net bir mağlubiyet geldi. Orta sahadaki başlangıcından kanada inişine, ordan Baros'a gelişine kadar Galatasaray'ın bu sezon gerçekleştirdiği en organize pozisyonlardan belki de önemlisini izledik, keza bireysel becerileriyle Arda Turan ve Harry Kewell'ın sol kanattan inip Shabani Nonda'ya çıkardıkları iki pozisyon. Bir lig maçını kazanmak için fazlasıyla yeterli ve net pozisyonlar var ama bu toplara vuramazsanız 0-0'dan fazlasını alma şansınız yok. Onu almak için de savunma disiplininden kopmamalısınız. Bugün ise bu prensiplerin tamamı ihlal edildi dersek yanlış olmayacak.

Frank Rijkaard sezon başı röportajlarından birinde topu rakibe kaptırdığınız an dizilişinizi hemen geri kazanmalı ve alanınızı kapatmalısınız demişti. Bu tespitte söylenenlerin hangisi vardı ilk golde, ona bir bakmak lazım. Göbeğe bir top atılıyor, Servet Çetin olay mahalinden 15 metre uzakta, Hakan Balta görüntüde yok. Hamle üstünlüğü Murat Duruer'de, Uğur Uçar ise topu ondan kapmaya çalışan oyuncu. Ardından birebirde Murat geçiyor, o sırada kademeye girecek hiçbir oyuncu yok. Vurucu örnek bu diye anlatıyorum, yoksa en az beş tane daha benzer pozisyon sayılır aynı düzende gerçekleşen. İkinci yarıda Ayhan Akman, girdikten sonra Mehmet Topal, ilk yarıda hakemin ketum tutumunun yardımıyla Elano topları büyük oranda rakibe teslim ettiler ve basit oynayamadılar. Bu takımın görev bilinci en yüksek oyuncularından biri olan Mustafa Sarp topu gevelemeden pas atamadı ve tercihleri yanlıştı genelde. Böyle bir orta sahayla karşılaşınca Ceyhun'un önderliğindeki Ankaragücü hücumcuları birebir savunmayla muhattap oldular ve pozisyon çıkardılar doğal olarak.

Savunma hattı ise apayrı bir komedi. Servet Çetin ve Hakan Balta stoper değilmiş de serbest oynayan bir oyun kurucuymuş gibi yerlerini keyfi olarak terk etmeleri Galatasaray'ın bu maçta başını yakan en temel etmendir, yenilen goller de orta sahadaki top kayıpları kadar bu ikilinin savruk yerleşimleri ve uyumsuzlukları etkiliydi. Melih Şendil ilk golü Uğur'a, ikinci golü Mehmet'e kesti ama benim gözümde sınıfta kalan oyuncular öncelikli olarak stoperlerdir, maçın başından beri de bu böyleydi. Özellikle Servet'i tanımakta güçlük çekiyorum. Ceyhun'a kaptırdığı toplar, yediği çalımlar Servet Çetin'in normal oyun karakterinden çok uzak sahnelerdi ve birden fazla kez gerçekleşti bugün bu hatalar. Hücum hevesine ise artık alıştık ama bari kanatta iki kişiyi çalımlayıp orta yapmayı denemese olmaz mı? Servet Çetin'i hep Pepe'yle eşleştiririm kafamda, hücuma çıkan stoper rolü onun için uygundur gerçekten. Kanattan orta yapma girişimi ise farklı bir olay artık ve Graz maçında Elano'ya atmadığı pası ve bu maçtaki denemelerini yanyana koyunca orantısız bir şeyler olduğunu görüyorsunuz. Bizim ilk önce Ceyhun'a top kaptırmayacak, ikili mücadeleleri alacak Servet Çetin'e ihtiyacımız var.

Hakan Balta ise Mustafa Denizli'nin Manisa'sında sol açık oynayan Hakan gibiydi, bir pozisyonda orta sahada çalım yedikten sonra stopere dönmesi tam 10 saniye aldı. Bu sırada top Ankaragücü'nde ve sol tarafta Caner rakibin sağ açıktaki oyuncusuyla boğuşuyor. İçeri orta gelse stoper gezintide yani. Kontra atakta bir nebze anlaşılabilir, ani gelişmiştir atak ama yerleşik savunmada bile yerini bulamıyorsa bir stoper orda büyük problem vardır.

Ankaragücü takım halinde dersine iyi çalışmış bir görüntü verdi, Hikmet Karaman'ın Galatasaray'ın zayıf noktalarına çalıştığı belli oluyordu. Ayhan ve Sarp'a gelen baskının iki oyuncunun formsuzluğu da eklenince sonuç vermesi, dizilişini koruyamayan savunmayla birleşince 0-0 ilerleyen maçta Ankaragücü'nü avantajlı konuma getirdi. 83'te değil de 70'te de gelebilirdi o gol, 88'de de ama golün geleleceği aşikardı. Darius Vassell yerine ileri uçta Metin Akan'ın olmasına şükretmek gerek. Ceyhun Eriş, milli takıma boşuna seçilmediğini de gösterdi maç boyunca, arkadaşlarını her fırsatta pozisyona sokmayı bildi. Dikine giden ve deneyen bir oyuncudur Ceyhun, bu denemeleri ise fazlasıyla bireyseldir. Bu sezon ise kendini takıma adapte etmiş görünüyor, Yusuf Şimşek'in Denizlispor'da kendini yeniden bulmasına benzer bir süreç geçiyor.

Yine de tekrarlamakta fayda görüyorum, Galatasaray'ın bu maçı kazanamamış olması da Ankaragücü'nün iyi kontratağa kalkan oyunundan ziyade hücumdaki beceriksizliğidir. Arda Turan son maçlarına göre çok etkiliydi ilk yarıda ama en iyi yaptığı iş olan doğru karar verme konusunda sıkıntılar yaşıyor. İlk yarıda Milan Baros'a atmadığı çok kolay iki pas vardı, ikinci yarıda da yanlış bir şut denemesi. Cepheden kaçırılan üç pozisyonun yanına bunları koyduğumuzda hücum anlamında bir sıkıntı yaşanmadığını söylemek yanlış değil kesinlikle, kanat akınları da fazlasıyla organizeydi. İlk gol sebebiyle fazlasıyla yerileceğini düşündüğüm Uğur Uçar bugün maçın en iyilerindendi Galatasaray adına, ilk yarıda verkaçlarla kaleye indiği pozisyon, ikinci yarıda Milan Baros'a indirdiği top futbol zekası kokan girişimlerdi. Bir hücum beki nasıl olmalı diye ders verilecekse örnek olarak gösterilmesi gereken pozisyonlardı bunlar. Savunmada da bölgesini boş bırakmadı ama takım halinde dağılırsanız göbekteki hatanın faturası da beke çıkar, yapacak bir şey yok.

Trabzonspor maçına kadar iki hafta ara var, milli oyuncuların yoğunluğu toparlanma sürecini biraz baltalasa da iyi bir fırsat bu ara. Galatasaray sezonu rakiplerinden neredeyse 1 ay önce açmak zorunda kalmış bir takım ve erken form düşüklüğü yaşamasını doğal karşılamak gerek. Hangi takım 3 ay boyunca durmadan galip gelebilir? Sene başında bu takım 3 ay bu durumda olacak deseler birçoğumuz tereddüt etmeden kabul ederdik diye düşünüyorum, günlük performanslar bunun önüne geçmemeli. Zaten günlük performanslara bakarsak da kazanılmış maçlardan eksiği de yok, takımın yaşadığı büyük bir düşüş de. Hakem hakkında da söylenecek çok şey var da şimdilik susmak daha iyi. Yürüyüşe devam etmek gerek, kazalara aldırmadan...