Uğurcular vs. Sabriciler

Galatasaraylılar arasında baş gösteren garip bir kutuplaşmanın kahramanları oldular bir süredir Uğur Uçar ve Sabri Sarıoğlu, haklarında iki kelam etmek de birer tabu olma yolunda hızla ilerliyor. İnsanlar artık birer siyasi görüş gibi tanımlar oldular bu fikirleri, biri hakkında fikir belirtmek diğerini övmek ya da yermek olarak algılanmaya başlandı. Türk futbol tarihininde kariyerleri birbiriyle bu kadar ilişkilendirilen başka bir ikili var mıdır acaba, cidden merak ediyorum. En azından bu kadar sivri olanı.

Aslına bakarsanız bu kutuplaşma Sabri Sarıoğlu çevresinde şekillenmekte. 6 yılı aşkın Galatasaray kariyerine Fatih Terim'in dönüşünün de etkisiyle kulüp tarihinin en büyük beklentileriyle giriş yapılan bir dönemde başlaması ve ondan yeni bir Emre Belözoğlu olmasının bekleniliyor olması onun doğru kullanıldığında ve aklı futbol topuna konsantre kaldığında yararlı olabilecek bir opsiyondan fazlası olarak görülmesini sağladı, bu da Sabri Sarıoğlu'na karşı oluşan antipati ve ön yargının temel sebebidir. Ne kadar yüksekten düşerseniz o kadar büyük hasar alırsınız. Bunda kariyeri boyunca görev almış teknik direktörlerin ve yöneticilerin de payı var elbette, bir oyuncuyu olduğundan farklı bir şekilde sunarsanız insanlar oyuncuya sırtını döner bir süre sonra, her yapamadığı orta, her kaleyi bulmayan şutu batmaya başlar çünkü siz onu muz orta yapacak, bir Premier Lig futbolcusu gibi şut atacak bir oyuncu gibi piyasaya sürmüşsünüzdür. Zaman içinde oluşan bu antipati ve ön yargı artık Galatasaray maçlarının önüne geçer oldu ve oynasa da oynamasa da maçın kendisinden daha fazla konuşuluyorsa bunun detaylıca irdelenmesi gerek.

Fiziğin temel kanunlarından biri olan etki-tepki prensibi hayatın her alanında geçerli, Sabri antipatisinin karşısına çıkan birileri de mutlaka olacaktı. Sabri'nin yararlı bir oyuncu olduğunu düşünenler, toplum olarak her alanda olduğu gibi futbolda da tepkilerinin ölçüsüz ve çoğu zaman seviyesizce belirtme alışkanlığımıza karşı durmak adına Sabri'yi savunmaya soyunanlar ve futbol fikrini uçlarda tanımlamaktan hoşlananlar karşı bir cephe oluşturdular. Aynı bölgede oynaması ve Sabri'nin aksine taraftarın gözündeki imajı oldukça düzgün olması sebebiyle Uğur Uçar da Sabri'nin antitezi olarak ortaya kondu. Uğur burda bir sembolden fazlası değil bana göre ve olmamalıdır da ancak durum tespiti yapmak gerekirse bu şekilde bakılmakta artık.

Kendimi burda defalarca ifade etme fırsatı buldum, sonuçta benim oluşturduğum bir blog burası ama yeri gelmişken de toparlamak, soru işaretlerini gidermek isterim, özellikle Uğur Uçar konusunda. Ben futbol fikri olarak istikrarlı, her maç belli bir ortalamanın üzerine çıkan oyuncuları daha çok tutarım, imkanım olsa böyle oyuncularla oynamayı tercih ederdim. Bir bek oyuncusuna baktığımdaysa hücum performansından bağımsız olarak bölgesinin gereklerini de yerine getirebilmelidir, ordan oyuncu kaçırmamalıdır, ters kademelere dikkat etmelidir vs. Ben bu anlamda Uğur'u Sabri'nin önüne yazarım ama bu benim Uğur Uçar hakkındaki olumlu beklentilerimden dolayıdır ve Sabri'yle herhangi bir alakası yoktur. Bu genel fikrimdir benim ve beni ilgilendirir. Bugünkü şartlara bakarsak tercihin Sabri olması ise doğal. Sabri'nin Rijkaard'ın gelişinden bu yana olan süreçte ortaya koyduğu form grafiği ilk 11'i hak ediyor ve Rijkaard da doğal olarak onu tercih ediyor. Umarım bu performansını sürdürmeye devam eder.

Bunları bir kenara koyalım zira anlatmak istediğim nokta tam olarak burda başlıyor çünkü. Bir oyuncu hakkında temel bir fikre sahip olmak o ya da başka bir oyuncunun performansını değerlendirmek ya da üstüne yorum yapmak için bir engel oluşturuyormuş gibi algılanıyor artık. Uğur iyi ya da kötü demek Sabri'yle bağlantılıymış gibi. Problem bu algının ta kendisidir, iki oyuncunun ortaya koyduğu oyundan ziyade. Bu kısır çekişme sürdükçe Uğur'un da Sabri'nin de Galatasaray'a faydalı olmaya çalışan iki oyuncu olduğu gerçeği bir kenara konacak ve o iyi-bu kötü-şu berbat tartışmaları ortalığı kaplayacak, göründüğü kadarıyla kaplamış durumda zaten. Bu yüzden bu konu hakkında bir şeyler söylemek, bu ezberi bir nebze olsun bozabilmek gerekiyor, yoksa Galatasaraylılar bu kısır çekişme içinde debelenirken takımla ilgili birçok detayı ıskalamaya devam edecekler...