Bursaspor 2-1 Fenerbahçe || İflas & İkram

Üç büyükler birbirlerine yardımcı olmak için ellerinden geleni yapıyorlar, ikram sırası ise Fenerbahçe'deydi bugün. Bu takımlardan sadece biri düzgün, standart bir şampiyon adayı gibi oynayabilse bugün tablo diğerleri için ne olurdu, tahmin etmek zor değil. Fenerbahçe'nin bu mağlubiyetinin ardından Sivasspor-Beşiktaş maçından gelecek herhangi bir sonuçla birleşince Galatasaray'ın içerde alacağı bir Eskişehir galibiyeti UEFA Kupasının dışında kalmış olmanın nedenlerini sorgulamak yerine üzerini örtüp sanal bir şampiyonluk algısı oluşacak. Hep beraber göreceğiz, topu topu iki gün var.

Fenerbahçe ise içerdeki Kocaelispor maçının ardından Bursaspor deplasmanında bıraktığı puanlarla bugün büyük ölçüde şampiyonluk hesaplarını çöpe atmıştır. Önünüzde inanılmaz zorlu bir fikstür var, belki de kazanma ihtimalinizin en yüksek olduğu iki maçta öne geçmenize rağmen sadece 1 puan çıkarabiliyorsanız önünüzdeki 3 (averajla arkadakini de sayarsak 4) takımı geçmeniz mümkün olmaz. Fenerbahçe'nin önünde Galatasaray, Beşiktaş, Trabzonspor, Ankaraspor ve Antalyaspor gibi çok zorlu deplasmanlar var. Normal şartlarda beraberliğin bile başarılı bir sonuç sayılacağı bu maçlarda birebir rakiplerinden 3er puan çıkarmadığı sürece ilk 2 için şansı yok, alsa bile şampiyonluk şüpheli.

Blogdaki Fenerbahçe yazılarına bakarsanız sıkça Fenerbahçe'nin iyi bir hedef maç takımı olduğunu, ligdeki performansından bağımsız olarak derbi gibi kritik maçlarda beklenenin üzerine çıkmasının en temel sebebinin bu olduğunu söylüyoruz. Bugün Rıdvan Dilmen de benzer şeyler söyledi maç sonu yorumlarında. Bunun devamlı olmamasının iki sebebi var, birincisi yetersiz orta saha, ikincisi ise Alex'in yaratıcılığı ve skorerliği dışında alternatif bir hücum planının olmaması. Bugün Uğur Boral hayatının ara pasını atmamış olsa muhtemelen bu kadar net bir pozisyon bulamayacaktı takım. Buna istisna olarak bir tek ilk yarıdaki Kocaelispor maçı geliyor aklıma, Semih-Güiza ikilisinin maçı aldığı. Alex'siz bir günde yine benzer bir tablo ortaya çıktı. Bugün maç 1-0 da bitebilirdi, bana göre yanlış bir karar olan penaltı olmasa 1-1 de bitebilirdi ama anlatmak istediğimi Fenerbahçeliler anlamıştır sanıyorum. Galatasaray ve Fenerbahçe fazlaca birbirine benziyor bu açıdan bir sene, puanların da başa baş gitmesi gizli bir centilmenlik anlaşması mı var diye kıllandırmıyor değil adamı, siz bizi idare edin biz de sizi gibisinden.

Bursaspor'da ise son vuruşlarda istediklerini yapamasa da özellikle deliciliğiyle Sercan Yıldırım çok öne çıktı. Bu ligde bu kadar iyi top sürebilen bir Milan Baros var, bir de Sercan Yıldırım. Galatasaray'da görmeyi çok istediğim isimlerden biri ama bonservis bedeli gittikçe uçuk noktalara doğru kayıyor. Forvet rotasyonunda büyük sıkıntı çeken Galatasaray, eğer finansmanını sağlayabilirse Shabani Nonda ve Ümit Karan ikilisini Sercan-Özgürcan ikilisiyle değiştirebilir. Bu söylediğimin tamamen kurgu olduğunu söylemeliyim tabii, henüz Galatasaray'ın böyle bir girişimi olduğu konusunda bir bilgim ya da duyumum yok.

Yarınki Sivasspor-Beşiktaş maçının dışında Trabzonspor'un Gaziantep deplasmanına gittiğini de unutmamak gerekir. Fenerbahçe zirvenin beklediği kadar uzağında olmayabilir, Galatasaray da bir anda üçüncü sıraya yükselebilir. Bu seneki şampiyonluk kazanan takım 2006'da Galatasaray'ın, 2007'de Fenerbahçe'nin kapıldığı yanılgıya düşerse çok kötü durumlara düşebilir ancak buna rağmen Şampiyonlar Ligine direkt olarak katılma şansı da çok önemli. Esas kapışma Türkiye'nin Şampiyonlar Ligi payı için yapılacak zira ikincinin Şampiyonlar Ligi yolunu pek de açık görmüyorum.

Yazıyı ilginç ve gereksiz bir tespitle kapatayım. Kalecinin üstünden topu aşırtmak lanet gibi bir şey oldu son maçlarda. Baros Trabzon ve Hamburg maçlarında yaptı, Güiza Bursa'da, sonuç ortada. Aşırtmasalar mıydı acaba?