Cevad Prekazi & Galatasaray

Transfer nöbeti kadar keyifli şey azdır ama bu sene Galatasaray'da bu keyfi yaşatmayacak o kadar çok şey yaşandı ki blogda defalarca hayranlığımı dile getirdiğim Misimovic'in şu kapıdan adım atıyor oluşu bile beni heyecanlandırmıyor, hatta hüzünlendiriyor. Tüm bu transferler hakkında farklı bir yazı yazacağım ama ondan önce yazılması gereken başka şeyler var. Bunlardan biri Cevad Prekazi'ye yapılan muameledir.

Ben Prekazi'yi canlı seyreden nesilden değilim ama özellikle 30 yaş ve üstündeki her futbolseverin hayranlıkla söz ettiği bir adam. Kendine has stili ve duruşuyla adını hafızalara kazımış, Galatasaray'la da tarihin en büyük başarılarından birine imza atmış. Galatasaray'a bağlılığı da şüphe götürmez. Onca sene aranıp sorulmamasına karşın Galatasaray'a her şekilde yardımcı olacağını söyleyen bir adam takımın yolu Sırbistan'a düşünce yine elinden geleni yaptı, yetmedi fellik fellik orta saha arayan takıma kendi izlediği ve kefil olduğu bir oyuncu önerdi. Beğenirsiniz, beğenmezsiniz, mesele o değil fakat böyle efsane bir adama "Tamam, oyuncuyu al gel" diyerek İstanbul'a getirtip görüşmeye almamak da nedir?

Transfer için düşünülen bir adam olumlu döndü diye Prekazi ve oyuncuyla görüşmeyen, geldiğiniz gibi gidin demek ahlaksızlık, kepazeliktir. Prekazi, "Çağırdılar geldik, şimdi gidin deniyor" diyor. Diğer taraftan o bölgeye bir anda önceden talip olunup ret yanıtı alınan bir oyuncunun ismi düşüyor. Yahu, madem fikir değiştirdin, görüşmeye alırsın, "Başka bir oyuncuyla anlaşmayı düşünüyoruz, teşekkür ederiz" dersin. Bir çay içersiniz, kapanır. Sadece Prekazi'ye değil oyuncuya da ayıp. Galatasaray'da insan harcamak ucuz olmamalı, bir oyuncu transferinde adam "Görüşelim, gelirim" demesi ayağına kadar getirttiğin efsaneyi ağırlamadan geri yollamaya sebep olmamalı. Hakikaten inanılmaz. Bu zihniyete, bu vurdumduymazlığa tahammül edemiyorum. Önce adam olalım, transfere falan gerek yok!...