Galatasaray 0-2 Bursaspor || Fark Var...

Her şeyden önce ve önemlisi... Bugün sahada görev yapan her Galatasaraylı, bu oyunun bir takım oyunu olduğunu hatırlamış, Galatasaray'ın nasıl oynaması gerektiğini anlamış ve bu uğurda elinden geleni yapmıştır. Skora aldanıp apartta tutulan Bursaspor övgüsü boşa gitmesin diye futbolculara sallamak en hafif tabirle ucuz bir harekettir. Galatasaraylılığı geçtim, futbolseverlikle ilgisi yoktur. "Böyle oynasınlar da yenilsinler" demek isteyip diyemeyen birçok kişinin bugünkü skora rağmern takımına sahip çıkması gerekiyordu ama yönetimin biten kredisi başta olmak üzere birçok faktör saha içini gölgeliyor. Bu benim pek de hoşuma gitmiyor. Maç sonrası takımını tribüne çağırmayan, üstüne üstlük yer yer Bursaspor'u alkışlayıp aklınca takıma gönderme yapmaya kalkan taraftar da karakterini çoktan yitirdiğinin ispatını yapıyor.

Galatasaray bugün oyunu önde oynaması gerektiğini farketti ve elindeki yetersiz orta saha elemanlarına rağmen rakip yarı sahaya yerleşip dönen topları da süpürerek rakip kalede tehlikeli olmayı bildi. Tempoyu ayarlayan, topa hükmeden taraf Galatasarayken ve Bursaspor'un eli ayağı düzgün ilk atağının gol olmasına rağmen takım geri adım atmadı. Bugünkü maçta bir fark vardı ve Karpaty maçının devre arasında yaşanan değişimin bugünkü maça yansıdığını hissetmemek mümkün değildi. İlk yarıda tribünün ruh hali de sahanın ruh hali de Galatasaray gibiydi.

Oyuncu kalitesini bilemem ama Rijkaard döneminin en iştahlı ve kaliteli maçlarından birini izlediğimi rahatlıkla söyleyebilirim bugün. Sezarın hakkı sezara verilmelidir, Bursaspor oyunun hakimiydi safsatasına inanmadan en azından bu maçlığına parçalı formayı giyen takımın Galatasaray olduğunu algılayabilmek gerekir. Milan Baros'un skor 0-0 ve 1-0'ken kaçırdığı üçü net olmak üzere dört-beş gol pozisyonu ağlarla buluşmamış olması bugünkü maç adına en belirleyici faktör oldu. Ortalama bir Baros olsa bugün geri dönüş destanından bahsedeceklerin en azından futbolcuları yermeye bugün hakları yok.

Bence bugün kabak gibi ortaya çıkan şey yönetimin berbat bir transfer yönetimi gerçekleştirdiği ve takımın sorunlarını gidermek adına bir adım bile atamadığıdır. Bugün Galatasaray orta sahasında ileriye iki adım atabilen tek adamın Mustafa Sarp oluşu kadro zaafiyetinden başka bir şey değildir ve Nisan ayından beri bu bölgeyi doldurmak adına tek bir hamle dahi yapamayan yönetim bugünkü tablonun birinci derece sorumlusudur. Bu takımın en iyi halinin dahi Ali Sami Yen'de iki farklı mağlup olabileceğini görmek berbat oynayan bir Galatasaray'dan çok daha öte bir anlam ifade ediyor. Bu oyunu geçen sezon oynasa üç farklı rahat bir galibiyet alırdı takım, buna kalıbımı basarım.

Son bir rahatsızlığımı da dile getirmeden geçmeyeyim. Bozuk saat doğruyu gösterdi misali maç sonunda hedef Adnan Sezgin seçilmiş olsa da bu tezahüratların fazlasıyla politik olduğunu anlamamak için kör olmak lazım. Benim bildiğim taraftar en kötü durumda yönetim istifa diye bağırır, olmadı Rijkaard istifa diye bağırır. Bu iki erke bağıramayıp Futbol AŞ müdürüne defol demek de kendi içinde samimiyetsiz geliyor bana. Hoş, dediğim gibi, malumun ilamı ortadayken tepkiye laf söylemeyi doğru bulmuyorum lakin bu durum tespitini de yapmadan edemedim.

Kısa vadede istediğim çok şey değil... Her ne olursa olsun Avrupa kupalarından elenmemiş bir Galatasaray ve kendi kimliğini bulmak için çabalayan şu takımı kendi haline bırakacak, iyi oynadığında alkışlamasını bilecek bir taraftar. Bizim Rosicky'den önce bunlara ihtiyacımız var. Şu vahim tablonun ardından Galatasaray'ın adına olmasa da kendi postunu deldirmemek uğruna transfer yapacak bir yönetimin varlığı ortadayken...